Büyürken biyolojik babam olduğuna inandığım, şiddet yanlısı bir alkolik tarafından terk edildim. Onun biyolojik babam olmadığını öğrendim. Böyle bir şeyi öğrenmenin, bırakın ergenliğe yeni giren bir çocuğu, bir insana neler yaptığını anlatamam bile. Tüm hayatım bir yalandı ve bunu bilmeyen tek kişi bendim.
Hayatım, kimliğim ayaklarımın altından çekilmişti, etrafımdaki herkes ve tüm dünya tamamen değişmişti. O an beynimin kendini kapattığı ve duygularımın yok olduğu bir andı. Yaklaşık 12 yaşındayken, başka bir adam tarafından evlat edinildim. Evlat edinildikten sonra üvey babam artık beni sevmediğine karar verdi ve "yer israfı" olduğum için beni hiç evlat edinmemiş olmayı istediğini söyledi.
16 yaşındayken kendimi evsiz ve gidecek kimsesi olmayan biri olarak buldum, bu da başımı her türlü belaya sokmama, yaşadıklarımla başa çıkmak için alkol ve madde kullanmama neden oldu. Her zaman güçlü bir adam olduğum için ruh sağlığı sorunları yaşamadığımı ve 'ruh sağlığı sorunları yaşamanın zayıflık olduğunu' düşündüm, ancak uzun yıllar boyunca şiddetli anksiyete ve diğer birçok sorundan muzdarip oldum.
Dolayısıyla kendini değersiz hisseden, konuşacak kimsesi olmayan ve hayatta korkunç şeyler yaşamış insanlardan biri olmaya devam ettim.
Kızımı 20 yaşında kucağıma aldım. Baba oldum ve kimliğimi o zaman tanıdım. Ben baba olmak için doğmuştum, ama herkes öyle değil. Ona benim bulamadığım babalığı vermek için elimden gelen her şeyi yaptım, bir babaya sahip olmanın ne demek olduğunu görmesini istedim. Terapi almaya başladım, iyi bir baba olmak için iyileşmem gerekiyordu. Hayatım boyunca içime attığım bir sürü yük vardı ve konuşacak kimsem olmamıştı.Terapiler sayesinde konuşmaya başladım ve konuşmak, paylaşmak beni iyileştirmeye başladı. Paylaşmanın acizlik olmadığını farkettim.
Kızımı gerçekten sevdim ve bunu ona hissettirdim.Onun sayesinde kendimi kontrol etmeyi öğrendim. Birbirimize iyi gelmeyi başardık. Kızım şu anda on sekiz yaşında, mutlu ve çok iyi bir hayat yaşıyor. Eylül ayında üniversiteye gitmeyi planlıyor ve ben onunla daha fazla gurur duyamazdım.
